Zielone Podkarpacie
Serwis poświęcony przyrodzie województwa podkarpackiego
  • Kontrast:
  • A
  • A
  • A

Minokat

Strona główna / Rezerwaty przyrody / Minokat

 MINOKĄT


Utworzony został w roku 1995, na powierzchni 23,40 ha pomiędzy Narolem a Bełżcem, w obrębie wsi Kadłubiska, w gminie Narol, w powiecie lubaczowskim. Położony jest w granicach Roztoczańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu w sąsiedztwie Parków Krajobrazowych: Południoworoztoczańskiego (od wschodu) i Puszczy Solskiej (od zachodu).

Zachował się tu fragment drzewostanu jodłowo-bukowego z charakterystycznym runem zespołu roślinnego buczyny karpackiej. To pozostałość dawnych kompleksów leśnych panujących do niedawna na Roztoczu, a dziś wypartych przez bory sosnowe, dominujące obecnie w Puszczy Solskiej. Jodła i buk osiągają na Roztoczu absolutną granicę wschodnią swojego występowania. Drzewa rosnące w rezerwacie to w większości egzemplarze o bardzo znacznych rozmiarach. Średni wiek drzewostanu wynosi ok. 130 lat. Szczególną uwagę zwracają cztery jodły o wysokości przekraczającej 45 m i obwodzie pnia ok. 350 cm.
 
Minokąt, fot....

Wśród drzew znajdziemy imponującej wielkości mrowiska. Takich kopców nie spotkamy chyba nigdzie indziej w województwie podkarpackim, kilka z nich ma prawie półtora metra wysokości.


We florze rezerwatu zanotowano 81 gatunków roślin: 10 drzew, 5 krzewów i krzewinek i 66 roślin zielnych. Wśród drzew pierwszoplanową rolę odgrywa jodła, z krzewów najliczniejsza jest leszczyna. Najpospolitszymi roślinami runa są: zawilec gajowy, szczawik zajęczy, konwalijka dwulistna, turzyca orzęsiona, nerecznica samcza. Ważnym elementem jest obecność 11 gatunków górskich, są to: wietlica samicza, żywiec gruczołowaty, szałwia lepka, a także jodła pospolita, jawor, świerk, buk, bez koralowy.

Zaobserwowano 9 gatunków podlegających ochronie gatunkowej. Do objętych ochroną ścisłą należą: gnieźnik leśny, wawrzynek wilczełyko, widłak jałowcowaty, sromotnik bezwstydny, soplówka jodłowa, buławka pałeczkowata, a ochroną częściową: kruszyna pospolita, przytulia (marzanka) wonna i przylaszczka pospolita. Ssaki na terenie rezerwatu stanowią gromadę reprezentowaną w głównej mierze przez gatunki pospolite. Do najczęściej widywanych gryzoni należą myszy: polna zaroślowa, leśna, nornica ruda, nornik bury i zwyczajny oraz wiewiórka i zając szarak. Pospolite są gatunki z rodziny łasicowatych: borsuk i kuna leśna. Często można znaleźć ślady lisa, jelenia, sarny i dzika.

Bogatą awifaunę reprezentują m.in.: jastrząb, myszołów zwyczajny, turkawka, kukułka i puszczyk. Na skraju zwartych kompleksów leśnych oraz w pobliżu otwartych przestrzeni pól i łąk spotkać można bażanty i kuropatwy. Leśne ekosystemy stwarzają dogodne warunki bytowania dla ptaków z rzędu wróblokształtnych: m. in. liczne gatunki sikor oraz paszkot, jemiołuszka, gil, zięba i trznadel. Do typowych przedstawicieli awifauny zaliczyć należy dzięcioły: średni i czarny. Herpetofauna rezerwatu jest uboga, występują tu gatunki płazów, jak i gadów: ropucha pospolita i zielona, rzekotka drzewna i salamandra plamista oraz żmija zygzakowata i gniewosz plamisty.
 
Przylaszczka pospolita,...
Konwalijka dwulistna,...
Salamandra plamista,...

Strona internetowa opracowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie", dzięki wsparciu udzielonemu przez Islandię, Liechtenstein, i Norwegię poprzez dofinansowanie ze środków MF EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, a także ze środków budżetu RP w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych.

Strona została rozbudowana w ramach projektu "Tropem karpackich żubrów" współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu państwa za pośrednictwem Euroregionu Karpackiego w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Rzeczpospolita Polska – Republika Słowacka 2007-2013.

Strona została rozbudowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie - popularyzacja różnorodności biologicznej w wymiarze ekosystemowym" który korzysta z dofinansowania w kwocie 896 496 zł pochodzącego z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii w ramach funduszy EOG.

Strona została rozbudowana w ramach projektu "Ochrona ostoi karpackiej fauny puszczańskiej - korytarze migracyjne" realizowanego przy wsparciu Szwajcarii w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi UE.

Copyrights 2015. Zielonepodkarpacie.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone. projekt i realizacja: ideo