Serwis poświęcony przyrodzie województwa podkarpackiego

Buczyna w Cyrance na Płaskowyżu Kolbuszowskim

 BUCZYNA W CYRANCE NA PŁASKOWYŻU KOLBUSZOWSKIM

 
Utworzony został w roku 1960, na powierzchni 20,08 ha, we wsi Smoczka, na terenie gminy Mielec, w powiecie mieleckim. Rezerwat chroni zbiorowiska leśne typu przejściowego, między ubogą formą buczyny karpackiej a lasem dębowo-grabowym. Zachowany obszar drzewostanu bukowego posiada charakter reliktowy.
 
Duża powierzchnia ponad 120-letniego lasu bukowego w północno-zachodniej części Puszczy Sandomierskiej to prawdziwy rarytas botaniczny przypominający o drzewostanach, które kiedyś tu dominowały, czyli dębowo-jodłowo-bukowych. Jednolity charakter buczyny posiada domieszkę graba, brzozy i dębu oraz sporadycznie sosny i świerku. Największe okazy buka mają do 39 m wysokości i 75 cm pierśnicy.
 
 

Na terenie rezerwatu występuje około 60 gatunków roślin typowych dla niżowych lasów liściastych. Wiosną bardzo atrakcyjne jest runo leśne z kwitnącymi łanami zawilca gajowego, kokoryczy, czosnku niedźwiedziego i pierwiosnków. Rosną tu: wiąz górski, wawrzynek wilczełyko, kruszyna pospolita, kalina koralowa, kopytnik pospolity i złoć żółta. Spotyka się także nielicznie ciepłolubną kłokoczkę południową i kilka gatunków storczyków (m.in. buławniki mieczolistny i czerwony oraz podkolan zielonawy). Ciekawostką jest występowanie kostrzewy górskiej – gatunku wschodniokarpackiego – mającego najbliższe stanowisko ok. 50 km na południe, na Pogórzu Strzyżowsko- Dynowskim. 

 

Z fauny występują głównie płazy (ropucha szara i żaba trawna), a z gadów – padalec. Natomiast z ptaków dostrzec można: sójkę, szpaka, gila, grubodzioba, ziębę, świstunkę leśną, sikorkę bogatkę, kowalika, paszkota, kosa, muchówkę żałobną i małą, liczne dzięcioły (zielonego, dużego, średniego i czarnego), puszczyka i grzywacza. Spośród ssaków występują nietoperze: nocek duży, mroczek późny i borowiec wielki; z owadożernych: jeż wschodni, ryjówka aksamitna i malutka, zębiełek białawy; z gryzoni: wiewiórka, nornica ruda, darniówka zwyczajna, mysz leśna i zaroślowa oraz popielica. Zwierzęta drapieżne to: lis, borsuk, tumak, gronostaj i łasica, a parzystokopytne: dzik, sarna i jeleń europejski.

 

Na północno-wschodnim krańcu rezerwatu znajduje się punkt widokowy. Poznawanie tego terenu ułatwia ścieżka przyrodnicza.

 
Kokorycz, fot. M.Pociask
Czosnek niedźwiedz,i...
Pierwiosnek, fot....

Strona internetowa opracowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie", dzięki wsparciu udzielonemu przez Islandię, Liechtenstein, i Norwegię poprzez dofinansowanie ze środków MF EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, a także ze środków budżetu RP w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych.

Strona została rozbudowana w ramach projektu "Tropem karpackich żubrów" współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu państwa za pośrednictwem Euroregionu Karpackiego w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Rzeczpospolita Polska – Republika Słowacka 2007-2013.

Strona została rozbudowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie - popularyzacja różnorodności biologicznej w wymiarze ekosystemowym" który korzysta z dofinansowania w kwocie 896 496 zł pochodzącego z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii w ramach funduszy EOG.

Strona została rozbudowana w ramach projektu "Ochrona ostoi karpackiej fauny puszczańskiej - korytarze migracyjne" realizowanego przy wsparciu Szwajcarii w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi UE.

Copyrights 2015. Zielonepodkarpacie.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone. projekt i realizacja: ideo