Niewielkie pasmo górskie w Karpatach Wschodnich, przecięte granicą polsko - ukraińską.

Góry Sanocko - Turczańskie rozciągają się na powierzchni około 930 km² na północ od Bieszczadów, a na południe od Pogórza Przemyskiego, między dolinami środkowego Sanu i Stryja. Ich przedłużeniem za rzeką Stryj są Beskidy Brzeżne. Północną granicę stanowi umowna linia, przechodząca wzdłuż rzek Wiar, Łomna, Stupnica, Leszczawka, Lachawka i Tyrawka, zachodnią – dolina Sanu. Najwyższym szczytem jest Magura Łomniańska (1024 m n.p.m.), na terenie Polski Jaworniki (909 m n.p.m.). Charakterystyczny dla tych gór jest tzw. układ rusztowy, czyli system równoległych pasm górskich, przedzielonych dolinami rzek lub potoków. Wysokość gór rośnie w kierunku południowo-wschodnim.

Główne pasma Gór Sanocko - Turczańskich to Chwaniów, Góry Słonne, Żuków i Wyżyna Wańkowej, Grupa Laworty (Dział, Pasmo Małego i Wiekiego Króla oraz sama Kamienna Laworta), masyw Ostrego, Jawor i Stożek, Hoszowskie Góry Rusztowe, masyw Jaworników, masyw Magury Łomniańskiej. Ten obszar zwyczajowo uważa się za Bieszczady. Góry Sanocko - Turczańskie są jedną z ważniejszych w Polsce ostoi rzadkich ptaków drapieżnych. Można tu także spotkać duże ssaki drapieżne. Bogata jest flora tych gór; występuje wiele gatunków wschodniokarpackich. W zimie łagodne i długie masywy Gór Sanocko - Turczańskich stwarzają wyśmienite warunki do uprawnia narciarstwa biegowego i śladowego. W Górach Słonnych powstało słynne szybowisko w Bezmiechowej.