Z płazów w Polsce południowo-wschodniej najczęściej możemy zobaczyć żaby. Występują tu trzy gatunki żab zielonych – wodna, jeziorkowa i śmieszka oraz dwa gatunki żab brunatnych – moczarowa i trawna. Żyją tu także ropuchy: szara, zielona i paskówka.
W stawach, rowach i większych kałużach występują kumaki nizinne i dużo rzadsze kumaki górskie. Te płazy zwane też ropuszkami wyróżniają się jaskrawo ubarwionymi brzuchami. Kumak nizinny ma brązowy grzbiet i pomarańczowe plamy na brzuchy. Gatunek górski jest od góry szarozielony, a plamy ma koloru żółtego. Na Pogórzu zdarzają się formy pośrednie. Kumaki podobnie jak ropuchy mają niewielu naturalnych wrogów, bo z gruczołów na skórze wydzielają silny jad. W podobnym środowisku jak kumaki żyją traszki zwane trytonami. One także w chwilach zagrożenia wydzielają jad. W regionie występują wszystkie polskie gatunki traszek: zwyczajna, grzebieniasta, górska i karpacka.
Wśród płazów żyjących w południowo-wschodniej Polsce szczególna uwagę z powodu ubarwienia zwraca salamandra plamista. Te płazy występują w miejscach podmokłych i pojawiają się podczas deszczu lub tuż po nim. Miejscem, gdzie salamandry występują w dużych ilościach jest masyw Cergowej w Beskidzie Niskim. Czasami można tu zobaczyć kilkanaście osobników naraz. Salamandry nie należy brać do ręki, bo wydziela jad salamandrynę, który po dostaniu się np. do oczu może wywołać silne podrażnienia.
W całym regionie żyją też rzekotki drzewne. Łatwo je usłyszeć, bo to najgłośniejsze z polskich płazów. Kiedy jednak zbliżymy się do rzekotki, ta przestaje wydawać odgłosy, a ponieważ jej niewielkie ciało przypomina liść trudno ją dojrzeć w zieleni. Poza tym rzekotka może dostosowywać swój kolor do barwy liści, wśród których przebywa. Przed drapieżnikami to zwierzę chroni trucizna wytwarzana przez gruczoły skórne. Same rzekotki są odporne na jad wydzielany np. przez osy, na które często polują. Wbrew ludowym wierzeniom, nie jest prawdą, że koncerty rzekotek zapowiadają deszcz.
Strona internetowa opracowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie", dzięki wsparciu udzielonemu przez Islandię, Liechtenstein, i Norwegię poprzez dofinansowanie ze środków MF EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, a także ze środków budżetu RP w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych.Strona została rozbudowana w ramach projektu "Tropem karpackich żubrów" współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu państwa za pośrednictwem Euroregionu Karpackiego w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Rzeczpospolita Polska – Republika Słowacka 2007-2013.Strona została rozbudowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie - popularyzacja różnorodności biologicznej w wymiarze ekosystemowym" który korzysta z dofinansowania w kwocie 896 496 zł pochodzącego z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii w ramach funduszy EOG.
Strona została rozbudowana w ramach projektu "Ochrona ostoi karpackiej fauny puszczańskiej - korytarze migracyjne" realizowanego przy wsparciu Szwajcarii w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi UE.