WĘŻE
Na Podkarpaciu występują wszystkie gatunki polskich węży. W całym regionie możemy spotkać żmije zygzakowate. To jedyny w Polsce gad jadowity. Występuje w trzech odmianach popielatej, brązowej i czarnej. Można je rozpoznać po charakterystycznym zygzaku na grzbiecie (słabo widoczny u odmiany czarnej). Żmija prowadzi dzienny tryb życia. Najczęściej przebywa w miejscach nasłonecznionych i kamienistych, wśród korzeni drzew oraz na podmurówkach starych domów. Poluje na owady, jaszczurki, żaby i małe gryzonie. W przypadku ukąszenia, które może okazać się śmiertelne, trzeba jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Ze żmiją często mylony bywa gniewosz plamisty. Plamy na jego grzbiecie przypominają nieco rysunek na ciele żmii. W odróżnieniu od niej nie ma jednak wzoru na środku grzbietu, a jedynie po bokach. Gniewosze żywią się głównie jaszczurkami.
Najczęściej spotykanym wężem jest zaskroniec. Większy od żmii osiąga rozmiary do 120 centymetrów. Łatwy do rozpoznania po żółtych plamach za głową czyli „za skroniami”. Lubi przebywać w miejscach wilgotnych na przykład nad brzegami rzek, jezior i stawów. Doskonale pływa i w razie zagrożenia w wodzie szuka schronienia.
Największym polskim wężem jest wąż Eskulapa. Swą nazwę zawdzięcza wężom poświęconym w starożytnej Grecji patronowi wiedzy lekarskiej Asklepiosowi (Eskulapowi). Ma brązowy lub oliwkowy grzbiet i żółty brzuch i dorasta nawet do 2 metrów. Występuje jedynie w Bieszczadach. W dolinie Sanu pod Otrytem utworzono rezerwat Krywe, w którym m.in. chronione są te zwierzęta. Wąż Eskulpa jest dusicielem i poluje na małe ssaki, ptaki i gady. Często można go zobaczyć na drzewach. Bywa, że spotyka się go zawieszonego na ruinach dawnych cerkwi i dzwonnic, w stertach tartacznych trocin oraz drewnianych strychach zamieszkałych budynków. Kiedyś kolonia tych węży zajmowała poddasze jednego z letnich barów w Sękowcu.
JASZCZURKI
Jaszczurką, która na Podkarpaciu możemy zobaczyć najczęściej jest zwinka. To najbardziej pospolity gad w Polsce. Obok niej w regionie występuje także jaszczurka żyworodna. Możemy także spotkać padalca, który swoim wyglądem przypomina węża i zazwyczaj jest z nim mylony. Bardzo rzadko na Podkarpaciu występuje turkusowa odmiana padalca.
Strona internetowa opracowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie", dzięki wsparciu udzielonemu przez Islandię, Liechtenstein, i Norwegię poprzez dofinansowanie ze środków MF EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, a także ze środków budżetu RP w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych.Strona została rozbudowana w ramach projektu "Tropem karpackich żubrów" współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu państwa za pośrednictwem Euroregionu Karpackiego w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Rzeczpospolita Polska – Republika Słowacka 2007-2013.Strona została rozbudowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie - popularyzacja różnorodności biologicznej w wymiarze ekosystemowym" który korzysta z dofinansowania w kwocie 896 496 zł pochodzącego z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii w ramach funduszy EOG.
Strona została rozbudowana w ramach projektu "Ochrona ostoi karpackiej fauny puszczańskiej - korytarze migracyjne" realizowanego przy wsparciu Szwajcarii w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi UE.