Serwis poświęcony przyrodzie województwa podkarpackiego

Słotwina

Słotwina

Lokalizacja: Podlesie Machowskie, gm. Pilzno, pw. dębicki

Cel utworzenia: Ścieżka udostępnia miejsca w rezerwacie „Słotwina”, które stanowią naturalne stanowisko dla pióropusznika strusiego – paproci sięgającej nawet 1,5m.

Wskazówki dojazdu samochodem/autobusem: Jadąc od Pilzna drogą krajową nr 4 w stronę Tarnowa, po ok. 7 km za Pilznem skręcamy w lewo za „Doliną pstrąga”, na skrzyżowaniu z drogowskazem: Podlesie Machowskie 2 km. Po około 300 m. po prawej stronie znajduje się parking oraz początek ścieżki.

Długość trasy/czas przejścia: 4 km/2 h

Infrastruktura turystyczna i oznaczenie ścieżki: Na początku ścieżki, przy samej drodze znajduje się parking. Turyści mają tutaj do dyspozycji ławki, stoliki, wiaty. Ścieżka oznaczona jest białym kwadratem 10x10 z zielonym paskiem po przekątnej. Na ścieżce w wymaganych, podmokłych miejscach znajdują się pomosty ułatwiające poruszane się po ścieżce. Przy przystanku nr 3 również są ławki i stoły do odpoczynku.

 

Opis trasy: Rezerwat florystyczny „Słotwina”, został utworzony w 1987 r. na powierzchni ok. 3 ha.  Rezerwat powstał w celu zabezpieczenia naturalnego stanowiska, objętej ochroną gatunkową, paproci - pióropusznika strusiego. Liście płonne tej paproci wyrastają do 1,5 m wysokości i są podwójnie pierzaste, ustawione w taki sposób, że tworzą u nasady wąski i głęboki lejek. Liście płonne zasychają wcześniej, pozostawiając na zimę tylko brunatne liście zarodnikowe. Najliczniej rośnie wzdłuż Machowskiego potoku, , który wije się powoli poprzez las, wśród zwalonych drzew i zmurszałych pni. Czysta woda, piaszczyste dno i ten niepowtarzalny klimat. Wyjście na ścieżkę znajduje się po przeciwnej drogi – wychodząc z parkingu przecinamy drogę na wprost i wchodzimy za szlaban, który zamyka leśny dukt. Tutaj zaczyna się ścieżka. Trasa ma charakter liniowy – tą samą droga trzeba będzie wrócić. Na trasie znajdują się 4 przystanki z tablicami informacyjnymi: początkowa objaśniająca zasady zachowania się na ścieżce. Drugi przystanek pn. „Młody las” informuje nas o ziemnym pasie przeciwpożarowym  w postaci spulchnionego pasu terenu, bez ściółki. Tutaj obserwujemy dorodną grupę świerków w wieku ok. 30 lat. Kolejny przystanek „Rezerwat przyrody Słotwina” znajduje się przy samym wejściu do rezerwatu. Na tym przystanku mamy do dyspozycji ławki i stoły gdzie możemy zrobić sobie przerwę na odpoczynek. Dalej naszym oczom ukarzą się całe połacie pióropusznika strusiego. Spacerując wśród nich, mijając zwalone spróchniałe konary drzew, mamy wrażenie że przedzieramy się przez dziką puszczę. Idąc dalej dochodzimy do przystanku nr 4, gdzie znajduje się głaz polodowcowy. Tutaj ścieżka się kończy i należy wrócić ta samą drogą. Oprócz pióropusznika strusiego z interesujących roślin występują tu: ciemiężyca zielona, wawrzynek wilczełyko, bluszcz pospolity, kalina koralowa. Z ciekawych osobliwości fauny można tu wymienić bociana czarnego, który tutaj ma swoje miejsce lęgowe.

 

Ciekawostka: 1. Ta efektowna, rzadko występująca w kraju paproć – pióropusznik strusi, przypomina z wyglądu pióro strusia, co znalazło swój wyraz w nazwie. 2. Na kłączach i nasadach liści (najczęściej martwych) pióropusznika strusiego występuje tu rzadki gatunek grzyba z gromady podstawkowych - dzbanuszek pióropusznikowy. W tym rezerwacie jest najbogatsze stanowisko tego grzyba w Polsce.
Informacja: Ścieżka jest łatwa do przejścia, teren jest płaski bez podejść. Warto mieć terenowe buty ze względu na momentami podmokłe miejsca. Najlepiej przyjechać tu na wiosnę oraz lato by zobaczyć tą paproć w pełnej okazałości.

 

Więcej informacji na temat rezerwatu można znaleźć tutaj: Rezerwat "Słotwina"

 

Fot. M.Jedynak

Strona internetowa opracowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie", dzięki wsparciu udzielonemu przez Islandię, Liechtenstein, i Norwegię poprzez dofinansowanie ze środków MF EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, a także ze środków budżetu RP w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych.

Strona została rozbudowana w ramach projektu "Tropem karpackich żubrów" współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu państwa za pośrednictwem Euroregionu Karpackiego w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Rzeczpospolita Polska – Republika Słowacka 2007-2013.

Strona została rozbudowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie - popularyzacja różnorodności biologicznej w wymiarze ekosystemowym" który korzysta z dofinansowania w kwocie 896 496 zł pochodzącego z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii w ramach funduszy EOG.

Strona została rozbudowana w ramach projektu "Ochrona ostoi karpackiej fauny puszczańskiej - korytarze migracyjne" realizowanego przy wsparciu Szwajcarii w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi UE.

Copyrights 2015. Zielonepodkarpacie.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone. projekt i realizacja: ideo