Kiczera

Lokalizacja: Żydowskie, gm. Krempna, pw. jasielski

Cel utworzenia: Jest to ścieżka interdyscyplinarna, w trakcie jej przejścia poruszane są zagadnienia ogólno-przyrodnicze oraz dotyczące funkcjonowania Parku

Wskazówki dojazdu samochodem/autobusem: Obecnie miejscowość Żydowskie jest wsią już nieistniejącą. Znajduje się 5 km na południe od Krempnej. Z drogi wojewódzkiej nr 992 należy zjechać na skrzyżowaniu z drogi głównej na podporządkowaną. Jadąc od Nowego Żmigrodu na skrzyżowaniu w Krempnej droga na wprost, gdzie prowadzi zielony szlak na Wysokie.

Długość trasy/czas przejścia: 2,5 km/2h

Infrastruktura turystyczna i oznaczenie ścieżki: Ścieżka opatrzona jest 11 przystankami z tablicami informacyjnymi. Na ostatnim przystanku przygotowane jest miejsce ogniskowe, z którego można skorzystać po uiszczeniu opłaty w OEM.

Opis trasy: Ścieżka znajduje się na terenie Magurskiego PN i biegnie wokół góry o nazwie Kiczera – skąd nazwa ścieżki. Rozpoczyna się w rejonie nieistniejącej wsi Żydowskie, 5 kilometrów na południe od Krempnej. Na jedenastu przystankach, zobaczyć można różnorodne siedliska i zbiorowiska roślinne istniejące w Magurskim PN – zarówno łąkowe jak i leśne. Trasa rozpoczyna się w dolinie potoku Krempna w okolicy starego cmentarza łemkowskiego, gdzie znajduje się przystanek nr 1. W czerwcu cmentarnym zabytkom uroku dodają  kwitnące łany chabra miękkowłosego. Na przystanku nr 2 możemy obserwować łąki reglowe mieczykowo-mietlicowe z fragmentem młaki kozłkowo-turzycowej z wełnianką. Przy odrobinie szczęścia natkniemy się na derkacza - albo prędzej go usłyszymy. Idąc dalej spotkamy roślinność ruderalną na przystanku nr 3, na miejscu  dawnych łemkowskich domostw, które świadczą o obecności człowieka. Kolejny przystanek nr 4 to sztucznie utworzone oczko wodne, które teraz spełnia różnorakie funkcje m.in. wodopoju dla dzikich zwierząt – warto wypatrywać tutaj ich tropów. Spotkamy tutaj też traszkę karpacką, kumaka górskiego czy żabę trawną. Dochodzimy do punktu widokowego, który znajduje się na przystanku nr 5, skąd rozpościerają się piękne krajobrazy na dolinę potoku Krempna. Warto wypatrywać na niebie gatunków ptaków drapieżnych takich jak myszołowa zwyczajnego czy orlika krzykliwego. Na kolejnych przystankach nr 6 i7 dowiemy się na temat przebudowy lasu i roli martwego drzewa w lesie. Przystanek 8 i 9 pokaże nam granicę rolno-leśną i buczynę karpacką. W lasach bukowych można wypatrywać nornicę rudą, mysz leśną czy popielicę. Idąc dalej ścieżką dojdziemy do przystanku nr 10 gdzie dowiemy się na temat podłoża geologicznego ścieżki, którym jest jednostka tektoniczna, zwana płaszczowiną magurską. Na koniec wycieczki znajdziemy się na polanie śródleśnej, gdzie znajduje się ostatni 11 przystanek ścieżki. Na obrzeżach polany warto zwrócić uwagę na ciekawe, choć pospolite, krzewy takie jak śliwa tarnina, dzika róża czy leszczyna.

Ciekawostka: Ścieżka „Kiczera” nosi imię prof. Jana Rafińskiego – biologa o rozległej wiedzy przyrodniczej, autorytetu w zakresie zoologii. Związany z obszarem Magurskiego Parku Narodowego między innymi swoim badaniami jakie prowadził tutaj w latach 1998 – 2003. Był on ponadto członkiem Komitetu Biologii Ewolucyjnej i Teoretycznej PAN, recenzentem projektów badawczych i ochroniarskich w Komitecie Badań Naukowych i Ekofunduszu.

Informacja: Ścieżkę warto odwiedzić każdą porą roku. Łagodny przebieg stoków, po których biegnie trasa sprawia, że jest ona przyjazna dla różnych piechurów. Warto zapoznać się ze szczegółowym przewodnikiem po ścieżce z opisem poszczególnych przystanków, którego wersję elektroniczną można znaleźć na stronie Magurskiego PN www.magurskipn.pl., w zakładce edukacja/ oferta edukacyjna/ ścieżki przyrodnicze.

Fot. M.Pociask, K.Hulinka, A.Gancarz, I.Bara