Lokalizacja: Lipnik, gm. Kańczuga, pw. przeworski
Cel utworzenia: Ścieżka umożliwia podziwianie naturalnego stanowiska kłokoczki południowej, które to zostało objęte ochroną w postaci rezerwatu przyrody. Ponadto ścieżka ukazuje cenny starodrzew modrzewia i wiele gatunków roślin i zwierząt.
Wskazówki dojazdu samochodem/autobusem: Z drogi krajowej E4 należy w Łańcucie zjechać na Kańczugę w drogę wojewódzką nr 881, by po ok. 10 kilometrach w Sieteszy skręcić w prawo na Lipnik (tablica kierunkowa: Husów 5). Po 5 km na zakręcie, koło kapliczki skręcamy w lewo w boczną, ale asfaltową drogę, która przechodzi w gruntową, gdzie po ok. 300 m znajduje się wejście do rezerwatu.
Długość trasy/czas przejścia: 1km /1h
Infrastruktura turystyczna i oznaczenie ścieżki: Ścieżka zaopatrzona jest w 6 punktów przystankowych zaopatrzonych w tablice informacyjne. Zawierają one informacje na temat otaczającego świata przyrody. Dopełnieniem bazy dydaktycznej jest „zielona klasa" przy siedzibie Nadleśnictwa w Kańczudze. Ścieżka ma charakter liniowy – tą samą trasa trzeba będzie wrócić.
Opis trasy: Rezerwat położony jest na terenie wsi Lipnik, kilka kilometrów od Kańczugi. Utworzono go, aby chronić liczne naturalne stanowiska kłokoczki południowej. Gatunek ten znalazł w tym miejscu właściwe warunki do rozwoju i doskonale się odnawia. Ozdobą rezerwatu jest również 150-letni drzewostan modrzewia europejskiego. Licznie występują tu także dęby, graby i buki. Krajobraz rezerwatu jest bardzo urozmaicony. Szczególnego piękna dodają potoki płynące w głębokich jarach. Swe wody toczą do przepływającej niedaleko rezerwatu rzeki Husówka. Na pierwszym przystanku przy szlabanie znajdziemy tablicę informacyjną na temat rezerwatu z mapką poglądową ścieżki. Kolejny pokazuje różne gatunki drzew wraz z ich opisem jakie możemy spotkać na ścieżce. Kolejny przystanek pokazuje jakie krzewy możemy zaobserwować wzdłuż drogi, którą prowadzi ścieżka. M.in. bez koralowy i czarny, leszczyna pospolita, kruszyna pospolita czy oczywiście kłokoczka. Z kolei na jeszcze innym przystanku będziemy mieli możliwość zapoznania się z roślinami runa leśnego. Na terenie rezerwatu zanotowano ok. 150 gatunków roślin zielnych, z których 22 to rośliny górskie, m.in. sałatnica leśna, czosnek niedźwiedzi, żywokost sercowaty czy kopytnik pospolity. Niektóre z gatunków tu występujących zostały wpisane do Listę Roślin Zagrożonych m.in. buławnik mieczolistny czy storczyk męski.
Ciekawostka: Kłokoczka uznawana była za świętą roślinę Celtów i Słowian. Swoją polską nazwę wzięła prawdopodobnie od charakterystycznego odgłosu – klekotu – wydawanego jesienią przez dojrzałe nasiona w osłonkach. Poruszane wiatrem zamieniają się w małe grzechotki. Zebrane w wiszące kiście białe kwiaty odpowiedzialne są za inną wdzięczną nazwę – krzew konwaliowy.
Informacja: Ścieżkę najlepiej odwiedzić wiosną, kiedy krzewy kłokoczki obsypują się białymi kwiatostanami lub jesienią kiedy torebki z nasionami „klekoczą” na wietrze. Ścieżka nie jest trudna, ale może być błotnista więc warto zabrać ze sobą buty terenowe.
Więcej informacji na temat rezerwatu można znaleźć tutaj: Rezerwat "Husówka"
Fot. M.Jedynak
Strona internetowa opracowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie", dzięki wsparciu udzielonemu przez Islandię, Liechtenstein, i Norwegię poprzez dofinansowanie ze środków MF EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, a także ze środków budżetu RP w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych.Strona została rozbudowana w ramach projektu "Tropem karpackich żubrów" współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu państwa za pośrednictwem Euroregionu Karpackiego w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Rzeczpospolita Polska – Republika Słowacka 2007-2013.Strona została rozbudowana w ramach projektu "Zielone Podkarpacie - popularyzacja różnorodności biologicznej w wymiarze ekosystemowym" który korzysta z dofinansowania w kwocie 896 496 zł pochodzącego z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii w ramach funduszy EOG.
Strona została rozbudowana w ramach projektu "Ochrona ostoi karpackiej fauny puszczańskiej - korytarze migracyjne" realizowanego przy wsparciu Szwajcarii w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi UE.