Rezerwat obejmuje klasyczny i bardzo typowy dla Beskidu Niskiego rejon przełomowego odcinka rzeki Jasiołki o szczególnie malowniczym krajobrazie oraz urozmaiconej morfologii. Rzeka tworzy tu wąską, głęboko wciętą dolinę pomiędzy dwoma wzniesieniami: Ostrą (687 m n.p.m.) i Piotrusiem (727 m n.p.m.). W zachodniej części rezerwatu dno doliny jest bardzo wąskie (około 20 m), zbocza są strome, miejscami skaliste. Wzdłuż lewego brzegu Jasiołki występują ścianki skalne, obrywy i podcięcia, osiągające do 30 m wysokości. W kierunku wschodnim dolina rozszerza się i w okolicy gajówki Spalone osiąga już około 700 m szerokości. Meandrująca w tym rejonie Jasiołka podcina lewe zbocze doliny, tworząc tu stale osypujące się urwisko o wysokości 25 m. Północny stok Ostrej, na którym znajduje się przeważająca powierzchnia rezerwatu, charakteryzuje się bardzo zmiennym stopniem nachylenia, od stromych i urwistych, poprzez lekko pochyłe do lokalnie płaskich. Teren rezerwatu, a szczególnie jego zachodnia część, obfituje w rozległe języki i nisze osuwiskowe, obrywy skalne i wielkie pola rumowisk. Zróżnicowanie wysokościowe terenu wynosi 230 m (390–620 m n.p.m.).

Wawrzynek wilczełyko,...

Sałatnica leśna, fot....

Bocian czarny, fot....

Więcej informacji na temat ścieżki przebiegającej przez rezerwat można znaleźć tutaj: ścieżka przyrodnicza "W Przełomie Jasiołki"