Głównym celem projektu jest ochrona ostoi fauny puszczańskiej w Karpatach poprzez wyznaczenie oraz ochronę istniejących korytarzy ekologicznych, gwarantujących zachowanie spójności środowiska dla populacji tych zwierząt oraz podniesienie poziomu wiedzy i świadomości władz, mieszkańców regionu na temat znaczenia korytarzy ekologicznych ich roli oraz zagrożeń związanych z rozwojem cywilizacyjnym i niewłaściwą polityką rozbudowy siedlisk ludzkich. 

Główne zagrożenie dla fauny puszczańskiej, której siedliskiem są duże i w miarę zwarte kompleksy leśne, to wylesienia oraz tworzenie antropogenicznych barier, co prowadzi do powstawania coraz bardziej przekształconych, mniejszych i izolowanych fragmentów lasów, uniemożliwiających prawidłowe funkcjonowanie populacji zwierząt. Obszar objęty projektem charakteryzuje się stosunkowo dużą lesistością oraz niskim stopniem fragmentacji obszarów leśnych. Obszary leżące w bezpośredniej bliskości głównego łuku Karpat charakteryzuje niskie zaludnienie oraz zagęszczenie dróg utwardzanych, antropopresja wydaje się jednak czynnikiem kluczowym i ograniczającym dla populacji zwierząt. Konsekwencje fragmentacji siedlisk dla gatunków można osłabić, zachowując lub odtwarzając połączenia między poszczególnymi płatami siedlisk, zasiedlanymi przez te gatunki, czyli korytarze migracyjne.

Ze względu na fakt, iż nie jest możliwe jednoczesne uwzględnienie wymagań wszystkich gatunków fauny puszczańskiej dla których istnienie korytarzy migracyjnych jest szczególnie istotne, wyznaczenie ich będzie oparte na monitoringu wybranych gatunków wskaźnikowych, o szczególnie dużych wymaganiach siedliskowych (tzw. gatunków parasolowych, umbrella species), tj. dużych drapieżników (wilki, rysie, niedźwiedzie), zwierząt kopytnych (jelenie, dziki, żubry, łosie) oraz ptaków drapieżnych (orlik krzykliwy). 

Przyjęte cele projektu osiągane będą za sprawą zaplanowanych zadań:

1) weryfikacja i waloryzacja korytarzy ekologicznych oraz rekomendacja do objęcia ich ochroną, które składa się z 3 etapów:

• sformułowanie kryteriów koniecznych do wyznaczenia korytarzy ekologicznych oraz wyznaczenie wszystkich istniejących korytarzy na obszarze projektowym,
• weryfikacja i waloryzacja istniejących korytarzy pod względem ich ważności dla przestrzennej i genetycznej trwałości populacji oraz realnej możliwości ochrony w długim okresie czasu,
• identyfikowanie gruntów nie stanowiących własności Skarbu Państwa w obrębie wytypowanych korytarzy, w celu ich ewentualnego późniejszego wykupu/dzierżawy/kompensacji/zamiany przez Skarb Państwa.

2) działania informacyjno-edukacyjne:

zadanie to obejmuje organizację konferencji, szkoleń, seminariów, konkursów ekologicznych, wizyt studyjnych, wydanie publikacji, filmów poświęconych korytarzom ekologicznym, organizację akcji informacyjnych podkreślających znacznie korytarzy ekologicznych, potrzebę ich uwzględniania w działaniach i procesach planistycznych.

------------------------------------------------------------

Projekt (w zakresie wyznaczenia korytarzy ekologicznych podlegających ochronie) realizowany będzie na obszarze 11 nadleśnictw, Bieszczadzkiego Parku Narodowego (BdPN), Magurskiego Parku Narodowego (MPN) oraz ich otulin, zaś działania zmierzające do podniesienia poziomu wiedzy i świadomości znaczenia korytarzy są adresowane do mieszkańców całego regionu.