Transport żubrów do...

Archiwum RDLP w Krośnie.

 Żubry sprowadzono w Bieszczady w 1963 roku z dwóch powodów. Po pierwsze, aby te zwierzęta znowu pojawiły się w Karpatach, a po drugie, żeby dostojnikom PRL-u i ich gościom umożliwić polowania na „grubego zwierza”. 

Pięć zwierząt po rocznej aklimatyzacji  w zagrodzie koło Bereżek wypuszczono na wolność. Początkowo żubry zachowywały się niczym krowy  i trzymały się blisko ludzkich siedzib.  Nie wszystkim jednak spodobało się  pod połoninami. Byk Pulpit odbył daleką drogę na zachód docierając aż w okolice Tarnowa. W 1966 roku w Bieszczady przywieziono kolejne żubry. W ciągu kilku lat liczebność stada wzrosła do kilkudziesięciu sztuk. Wszystkim wówczas wydawało się, że żubry będą się kręcić wokół siedzib ludzkich. I faktycznie tak początkowo było. Nikt nie niepokoił zwierząt więc pasły się na pegieerowskich polach. Wędrując z Czarnej do Lutowisk można było nieraz zobaczyć kilkadziesiąt sztuk. Zdarzało się, że byki podchodziły do gospodarstw. U pani Cichoniowej w Ostrem koło Polany można było oglądać żubronie - efekt krzyżowania się żubrów z bydłem domowym.

Sielanka zakończyła się w latach siedemdziesiątych kiedy rozpoczęto odstrzały. Pierwsze polowania na żubry okazały się bardzo niebezpieczne. Przede wszystkim dlatego, ze nikt nie wiedział jak się do takich zwierząt strzela. Ranne żubry atakowały myśliwych i ich przewodników. Polowania na grubego zwierza w Bieszczadach stały się słynne. Dostojnicy Polski Ludowej zapraszali tu koronowane głowy, prezydentów i premierów dbając, aby ich łowy przyniosły sukces. Były lata, w których zabijano od dwudziestu do trzydziestu żubrów.

Pod koniec lat dziwięćdziesiątych XX wieku bieszczadzkie żubry zaczęły chorować na gruźlicę. Z tego powodu trzeba było zlikwidować całe stado przebywające w okolicach Brzegów Dolnych. Na szczęście choroba nie rozprzestrzeniła się na pozostałe zwierzęta. Zdaniem naukowców choroby żubrów wynikają stąd, że krzyżują się one w obrębie zbyt małej populacji. Z tego powodu sprowadzono kilka zwierząt z ogrodów zoologicznych i wypuszczono, aby przyłączyły się do bieszczadzkich stad.