Dzikie koty

17 lutego 2023 roku obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Kota. 

Nasze tereny zamieszkują dwa gatunki dzikich kotów – ryś i żbik. Oba podlegają ścisłej ochronie, a spotkanie ich w lesie to ogromne szczęście! 

ŻBIK EUROPEJSKI Felis silvestris

Żbiki to zwierzęta niewiele większe od popularnych w Polsce kotów domowych. Osiągają one ok. 43–90 cm długości i ważą zwykle do 10 kg. W Polsce jego populacja nie przekracza 200 osobników. Żbika można spotkać we wschodnich Karpatach – Tatrach, górach Beskidu Niskiego i Sądeckiego oraz w Bieszczadach. Nie jest to jednak łatwe, ponieważ te koty prowadzą skryty tryb życia.

Żbiki są najbardziej aktywne późnym popołudniem i o świcie. To wtedy odbywają polowania, obchodzą swój rewir i znaczą teren. Żbiki prowadzą samotniczy tryb życia. Wyjątkiem jest okres godowy. Drapiąc drzewa, oznaczają teren za pomocą gruczołów zapachowych. Żbiki żywią się swoimi zdobyczami, czyli małymi ptakami, gryzoniami, kretami i zającami. 

Żbika chroni prawo krajowe i międzynarodowe. Od 1952 roku jest objęty ochroną gatunkową, a jako gatunek zagrożony został ujęty w dyrektywie siedliskowej UE, Konwencji Berneńskiej i Konwencji Waszyngtońskiej.

RYŚ Lynx lynx

Ryś jest jednym z największych drapieżników Europy. Wielkością można go porównać do owczarka niemieckiego. Cechą charakterystyczną są pędzelki czarnych, sztywnych włosów na uszach. Te włoski skupiają fale dźwiękowe i umożliwiają szybką lokalizację dźwięku. Ryś ma też doskonały wzrok.  Szczególnym organem dotykowym są wibrysy –  włosy umiejscowione na pysku, policzkach i nad oczami, połączone z nerwami czuciowymi, które prawdopodobnie ułatwiają precyzyjne chwytanie ofiary i zlokalizowania miejsca na ciele w celu szybkiego uśmiercenia. Rysie to zwierzęta prowadzące skryty tryb życia. W ciągu dnia odpoczywają w kryjówkach i polują nocą. Lubią lasy, w których mogą znaleźć odpowiednie kryjówki. Są to lasy gdzie znajduje się martwe drewno, drzewa z dużymi dziuplami lub powalone przez wiatr, a także załomy skalne.