Na Podkarpacie zawitała wiosna

Śnieżyczka przebiśnieg (Galanthus nivalis) gatunek należący do rodziny amarylkowatych, objęty ochroną częściową. Roślina o wysokości od 15 do 30 cm. W korzystnych warunkach tworzy duże kępy.

Przebiśniegi są jednymi z najwcześniej zakwitających roślin, a ich kwiaty często wyrastają spod śniegu. Są wskaźnikowe dla fenologicznej pory roku – przedwiośnia. To roślina dosyć odporna na mrozy – w bezwietrznych okresach znosi spadki temperatury do ok. – 10 C. Kwitnie od lutego do kwietnia. Płatki reagują na zmianę temperatury, stulając się na noc, w dni pochmurne i podczas niskich temperatur, chroniąc słupek i pręciki.

Gatunek występuje na wilgotnych i bardzo wilgotnych glebach brunatnych właściwych, rzadziej na czarnych ziemiach i madach. Najlepiej w miejscach z dużą zawartością próchnicy, o odczynie obojętnym. Najchętniej rośnie w cieniu lub półcieniu w wilgotnych lasach łęgowych oraz w grądach i buczynach. W polskich górach rośnie po piętro górnego regla, w Karpatach zwykle w buczynie.

Śnieżyczka przebiśnieg jest rośliną leczniczą. Jej cebule służą do otrzymywania galantaminy. Z zastosowaniem preparatów z galantaminą wiązane są duże nadzieje w leczeniu choroby Alzheimera. Alkaloid ten stosowany jest także w chorobach przebiegających z uszkodzeniem nerwów obwodowych, zakłóceniami w przewodzeniu bodźców, w leczeniu nerwobóli, miastenii, atonii mięśni, paraliżu i zapaleniu korzonków nerwowych. Stosowany jest w preparatach zwiększających napięcie mięśni podawanych chorym na chorobę Heinego-Medina oraz w przypadku porażeń po udarze mózgu.

fot. Maciej Sebastianka